Ο υποστηρικτικός διάμεσος ιστός των πνευμόνων αλλά και τα αγγεία των πνευμόνων πάσχουν κάποιες φορές με αποτέλεσμα την χρόνια φλεγμονή ή και σκλήρυνση συνολικά του πνεύμονα .Αυτές οι παθήσεις αναφέρονται ως διάχυτες ή διάμεσες πνευμονοπάθειες που ξεπρνούν τις 200  και οφείλονται σε διαφορετικούς παράγοντες αλλά και συναντούνται σε συστηματικά νοσήματα (ρευματοπάθειες,αγγειίτιδες, αιματολογικά, νοσήματα του κολλαγόνου,αλλά και ιδιοπαθείς (ιδιοπαθής πνευμονική ίνωση).

  Η εισπνοή τοξικών αερίων-ατμών-διαλυτών-μυκήτων και βιομηχανικής σκόνης μπορεί να προκαλέσει σοβαρή βλάβη στον διάμεσο-υποστηρικτικό ιστό των πνευμόνων.

 Φάρμακα που χρησιμοποιούνται στην καθημερινή πράξη (αντιαρρυθμικά,αντιψωριασικά,αντινεοπλασματικά,κυτταροστατικά, ακτινοθεραπεία) επιδρούν άμεσα στο πνευμονικό ιστό προκαλώντας οξείες και χρόνιες πνευμονικές βλάβες(πνευμονίτιδα)

Κοινή εξέλιξη συχνά σε αυτές τις αναφερόμενες παθήσεις είναι η συνήθης διάμεση πνευμονία(απεικονιστικά χαρακτηριζόμενη ως UIP)αλλά και οι άλλες παθήσεις μπορεί να καταλήξουν σε προοδευτική ίνωση (PFILD).

Το επιστημονικό ενδιαφέρον σήμερα στοχεύει στην αναγνώριση των πνευμονοπαθειών στις οποίες υπάρχει εξέλιξη και που μπορεί να οδηγήσουν σε αναπηρία(αναπνευστική ανεπάρκεια,νεφρική ανεπάρκεια,κινητικές αναπηρίες)

Η διαχείρηση τους από έμπειρους εξειδικευμένους  ιατρούς πνευμονολόγους σε συνεργασία με ιατρούς άλλων ειδικότητων (ρευματολογοι,αιματολόγοι,νεφρολόγοι,καρδιολόγοι) με την χρήση των αντιινωτικών φαρμάκων αλλά και μονοκλωνικών αντισωμάτων, μπορεί να οδηγήσει στον πλήρη έλεγχο αυτών ων νοσημάτων ή την επιβράδυνση της πορείας τους χαρίζοντας στους ασθενείς μια σχεδόν φυσιολογική ζωή και μακροβιότητα.

Τα πιο συχνά νοσήματα που αφορούν την πνευμονολογία είναι:

• H ιδιοπαθής πνευμονική ίνωση (IPF)

• Προοδευτικά εξελισσόμενες ινοποιές διάμεσες πνευμονοπάθειες(PFILD)

• Το σκληρόδερμα,αλλιώς συστηματική σκλήρυνση(Scleroderma)

• Η ρευματοειδής αρθρίτιδα(RA)

• Η δερματομυοσίτιδa(DM)

• Η αγγειίτιδα Churg Strauss (EGPA)

• Συστηματικός ερυθηματώδης λύκος(SLE) και νοσήματα συνδετικού ιστού(CTD)

• H αμιάντωση

• Η Σαρκοείδωση

• Πνευμονίτιδα από υπερευαισθησία(HP)

• Ηωσινοφιλικά νοσήματα(ηωσινοφιλικές πνευμονίες)

• Πνευμονική Υπέρταση(PAH)

Η σημασία οφείλεται στην δυνατότητα θεραπείας με αντιινωτικά φάρμακα και μονοκλωνικά αντισώματα ώστε να σταματήσει η εξέλιξη τους ή και να προκληθεί ύφεση(EGPA).

​

Στο ιατρείο πραγματοποιείται  ο απαραίτητος διαγνωστικός έλεγχος στις ανωτέρω παθήσεις (σπιρομέτρηση,διάχυση,αέρια αίματος) και ακολουθείται το κατάλληλο θεραπευτικό πρωτόκολλο χορήγησης των ειδικών θεραπειών εξατομικευμένα και με την συνεργασία αντίστοιχων ειδικοτήτων.

​